เพลง เดี่ยว

เดี่ยว (Diao) - บอย ตรัย ภูมิรัตน (Trai Bhumiratna)

Written by：Prapas Cholsaranon

มีเสียงหัวเราะ มีทั้งรอยยิ้มตั้งเเยะและของขวัญ

มีฉันมีเธอมีเขาทุกโมงยาม

นั่งล้อมชีวิตให้เขาให้ขืนให้คึกให้โครมคราม

แต่ฉันยังถามตัวเองทุกที

มันเหงามันหงอยบ้างไหมเมื่อใช้ชีวิตแค่ลำพัง

มาฝังตัวเองอย่างนี้

ทั้งๆ ที่แสงที่สีและเสียงสะท้านด้วยดนตรี

แต่ฉันเหมือนยืนเดียวดาย

จะฝันจะฟุ้งจะฝอยจะรุกจะถอยก็คนเดียว

จะเหลียวจะเล่นจะเรียนไม่มีใคร

จะเขียนจะคิดจะกวนจะเรจะรวนก็ทำไป

ไม่มีคนไหนมาฉุดมาดึง

ถนนก็แสงทั้งนั้น ก็เสียงและสีอีกกี่สี

ชีวิตบางที่จะขาดผึง

จะหันจะเหไปไหนไม่เห็นสักคนสักแห่งนึง

ที่เขาเข้าใจเราพอ

แต่มีอีกคนที่เป็นเพื่อนกัน

ทุกทุกวัน ยังคอยเฝ้าตามฉันมา

เหงาเมื่อไหร่ ก็โผล่มาหา ทักทาย ไม่มีเว้น

ได้พูดได้คุยกับเขาเหมือนเดิม

เหมือนมาเติมตัวตนที่เราเคยเป็น

เพื่อนคนนี้ ไม่มีใครเห็น

เขาก็คือความเงียบงัน

จะฝันจะฟุ้งจะฝอยจะรุกจะถอยก็คนเดียว

จะเหลียวจะเล่นจะเรียนไม่มีใคร

จะเขียนจะคิดจะกวนจะเรจะรวนก็ทำไป

ไม่มีคนไหนมาฉุดมาดึง

ถนนก็แสงทั้งนั้น ก็เสียงและสีอีกกี่สี

ชีวิตบางที่จะขาดผึง

จะหันจะเหไปไหนไม่เห็นสักคนสักแห่งนึง

ที่เขาเข้าใจเราพอ

แต่มีอีกคนที่เป็นเพื่อนกัน

ทุกทุกวัน ยังคอยเฝ้าตามฉันมา

เหงาเมื่อไหร่ ก็โผล่มาหา ทักทาย ไม่มีเว้น

ได้พูดได้คุยกับเขาเหมือนเดิม

เหมือนมาเติมตัวตนที่เราเคยเป็น

เพื่อนคนนี้ ไม่มีใครเห็น

เขาก็คือความเงียบงัน